In vriendschappen vind je het belangrijk om het de ander naar de zin te maken. Je komt eigenlijk standaard met een cadeautje aanzetten, ook als iemand niet jarig is. Of je staat als eerste op als iets georganiseerd moet worden, of als iemand om hulp vraagt. Je vindt het vanzelfsprekend dat je voor de ander klaarstaat, ook als dat ten koste gaat van jezelf.

 

Want dat laatste, dat vind je niet eens zo erg. Je bent misschien wel moe van al dat geven, maar het gaat jou erom dat iedereen tevreden is. Familie, vrienden, collega’s, ze kunnen eigenlijk altijd bij je aankloppen, want jij doet het graag. Je vindt het fijn dat ze je zo belangrijk vinden.

​

Maar vaak heb je achteraf een moe of leeg gevoel. Het kost best wat energie om in de gaten te houden of iemand nog iets nodig heeft, of je ergens nog iets kunt betekenen voor iemand. En je merkt dat anderen jouw naam vanzelf noemen als er iets geregeld moet worden. Het lijkt wel normaal dat jij als eerste gevraagd wordt. En ook al wil je liever een keer nee zeggen, je hoort jezelf alweer ja zeggen. Je weet dat je er weer moe van gaat worden, maar er wordt nu eenmaal het een en ander van je verwacht. En dus ga je er weer voor.

​

Die moeheid, dat lege gevoel achteraf gaan steeds meer op je drukken. Je wil dit graag veranderen, maar hoe zorg je dat je mensen niet teleur gaat stellen, en dat het je geen vriendschappen gaat kosten?

​

Ik kan je hierbij helpen. Samen gaan we op zoek naar de reden waarom je jezelf zo wegcijfert voor anderen. Door dit bij de kern aan te pakken, krijg je de ruimte voor jezelf, en voor je eigen groei. Ik kan je leren hoe je je grenzen aan gaat geven, zodat je jezelf niet meer helemaal leeg geeft.

​

Lijkt je dit wat? Neem vrijblijvend contact met me op. Ik hoor heel graag van je.