Reacties van lezers:

Pia: Een boek met een verhaal van een dramatische periode in het leven van de schrijver; een verhaal waarin de onvoorwaardelijke liefde van de moeder naar haar kind de boventoon heeft..... dat herken ik..... het geen oog hebben voor jezelf, zo gaat dat dan. Ik weet dat er heel veel situaties zijn waarin we onszelf vergeten omdat de oer-zorgdrang er is. Het boek vertelt dat er ruimte kan zijn, zal zijn, is voor je eigen geluk maar daar moet je concessies voor doen. Hoe waardevol ben je zelf, vind je jezelf, mag je zijn. Wees bewust van jezelf. Dank je wel, krachtig mooi mens, voor dit boek.

​

Thea van Bodegraven van Sterk in Eigen Kracht, auteur van 'Als helpen niet helpt': Een pittig onderwerp. Een fijn boek om te lezen. Desirée heeft een prettige schrijfstijl en neemt je mee in haar beleving en ervaring als moeder van een kind dat depressief is en niet meer wil leven. Je leest en ziet haar proces van meegaan in de depressiviteit van haar zoon en hem willen redden. Haar naïviteit is goed te begrijpen en herkenbaar voor mensen in een gelijke situatie. Ze neemt je mee in hoe ze uiteindelijk (moet) loslaten. De grootste angst van ouders en dat is precies wat ze aangaat: haar eigen angst. Het is knap hoe ze dit alles op een luchtige manier woorden geeft. Haar persoonlijke verhaal wisselt ze af met interviews en tips van deskundigen (waarvan ik zelf één mocht zijn). Dat maakt dat dit boek meer is dan alleen maar een ervaringsverhaal. Het slot is verrassend en met respect voor zichzelf en haar gezin geschreven. 

​

Mieke: Wat een herkenning in het manipuleren wat je zoon doet/deed. Mijn dochter, zij heeft geen doodswens overigens, liet zich ook alles altijd maar welgevallen. Het heeft me veel kruim gekost maar heb haar verzocht een kamer voor zichzelf te zoeken en daar woont ze inmiddels al een half jaar. Door die herkenning heb ik echt af en toe flink moeten huilen. Je hebt het zo levensecht beschreven en het is zo invoelbaar waarom de dingen gaan zoals ze gaan. En de onmacht omdat we het niet kunnen stoppen. Je schuldgevoel naar je andere zoon, heel begrijpelijk. Echt een mooi boek, taboe doorbrekend. Goed dat hier aandacht aan gegeven wordt. Bedankt Desirée.

​

Tessa: Bedankt voor je intieme verhaal. Dit boek had ik echt even nodig. Zoveel herkenning en bevestiging wat mij gek genoeg troost heeft gegeven.

Het hoofdstuk van zelfzorg maakte mij emotioneel en de praktijktips geven mij echt handvaten. Ik kan iedereen aanraden om dit boek te lezen die zich als ouder herkent in deze situatie. Hier kan voor mij geen therapiesessie tegenop.

​

Angelique: Een goed leesbaar en vooral indrukwekkend boek om te lezen.

​

Joyce: De vraag hoe kan het dat Sven zo lang blijft hangen in een depressie is voor mij een eyeopener in het boek "Einde aan de duisternis “van Desirée Tonino. Het boek leest als een spannend verhaal. De schrijfstijl van Desirée is vlot en maakte me nieuwsgierig. Ik heb het in een ruk uitgelezen. Het raakte me, de machteloosheid, de radeloosheid en het zo graag als moeder willen oplossen. Mooi gevonden vind ik de epilogen waarbij de toekomst nog openligt. Belangrijk dat ervaringen als deze worden opgeschreven en gedeeld in de wereld.

Hennie: Het is dat ik gisteren eerst naar een verjaardag moest, maar anders had ik je boek in één keer uitgelezen... Heel toegankelijk geschreven, veel informatie, maar niet té veel, en het verhaal zelf.... Groot compliment!!

​

Marianne: Ik heb het in één ruk uitgelezen! Zo veel herkenning en herinneringen, omdat ik middenin een vergelijkbare situatie zit. Wat fijn om handreikingen te krijgen en alles in een ander perspectief te zien. Bedankt!

​

Margot: Ze vertelt het hele verhaal zo eerlijk, duidelijk en zonder drama dat het enorm veel indruk maakt. Soms had ik een hoofdstuk uit en besefte ik later pas hoe heftig het moet zijn geweest. Daarbij beschrijft ze ook heel duidelijk hoe ze er zelf bijna aan onderdoor is gegaan doordat ze haar zoon te veel uit handen wilde nemen. Een aanrader.